ประวัติศาสตร์ชาติ A

“A” คือ ตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวแรก ซึ่งก็คล้ายกับญาติตัวอื่นๆของมัน ที่ถูกเราพบเจอเป็นครั้งแรกเมื่อราวๆ3500ปีก่อน ซึ่งเจ้าAนี้นั้นได้ถูกจับมาดัดแปลงจากตัวแอลฟา (alpha ; α) ในภาษากรีกมาใช้ในภาษาอิทรูเรีย (Estruscan) และจากภาษาอิทรูเรีย ตัวAก็ได้ถูกดัดแปลงอีกครั้งโดยชาวโรมัน กลายเป็นตัวอักษรละติน (Latin) ซึ่งก็คือตัวAที่เราใช้กันทุกวันนี้นั่นเอง

โดยส่วนใหญ่แล้วชาวกรีกนั้นนิยมที่จะยืม (เลียนแบบ) ตัวอักษรของพวกเขารวมทั้งตัวAนี่ด้วย มาจาก ภาษาฮิบรูเหนือ (North Semitic) โดยในตอนแรกนั้น ตัวAไม่ได้ใช้เป็นสระเพียง แต่ถูกใช้เป็นพยัญชนะ โดยการออกเสียงนั้นจะออกเสียงกักเส้นเสียง (glottal stop) หรือออกเสียงมาจากลำคอ ถ้ายังนึกไม่ออกก็ประมาณการออกเสียงตัวA ในว่า “aboard” นั่นเอง

            แล้วที่มาของชื่อของเจ้าAตัวนี้นั้นมากจากไหนล่ะ?  ตัว “alpha” ในภาษากรีกนั้นจริงๆแล้วไม่มีความหมาย แต่เป็นคำที่ดัดแปลงมาจาก ตัวอะเลฟ  (aleph)  ซึ่งออกเสียง อะ แบบกักเส้นเสียง (glottal stop) เหมือนที่บอกไปข้างบน มักมีเข้าใจผิดว่าตัวอะเลฟนั้นหมายถึงวัว (aleph หมายถึง วัว) แต่แท้จริงแล้วมันใช้แทนการออกเสียงแบบกักเส้นเสียง โดยเรียกอะเลฟเพื่อเป็นเครื่องช่วยจำเท่านั้นเอง “อะ อเลฟ” (เหมือนเราเรียก ก. ไก่ แต่ ก. ไม่ได้แปลว่า ไก่ แต่ใช้แทนการออกเสียง กอ)

            แล้วตัว a กับ a ล่ะ? ตัว a ซึ่งเรียกกันติกปากว่า “ตัวเอเล็ก” นั้นมีชื่อเรียกว่าละตินแอลฟา (Latin Alpha) มีที่มาจากชาวโรมัน  ซึ่งออกมาโดยมีจุดประสงค์เพื่อให้สะดวกในการเขียนลงบนแผ่นหินและกระดาษปาปิรุส โดยสามารถเขียนตัวอักษรติดต่อกันไปได้โดยไม่ต้องยกมือ ส่วน  a นั้นเป็นตัวแอลฟาดั้งเดิมซึ่งนิยมเขียนให้ขีดด้านขวาเป็นเส้นโค้งทำให้เกิดเป็น a ดังทีเห็น ซึ่งเขียนได้ช้าทำให้ตัว a แบบนั้จะใช้ในงานพิมพ์มากกว่า